شواهد نشان می‌دهد که کودک شما بین ۲۴ تا ۴۸ ماهگی بسیاری از مهارت‌های اجتماعی و عاطفی کلیدی را کسب می‌کند. کوچولوی شما با مهارت‌های جدیدی که به دست آورده است، سعی می‌کند شخصیت و محیط اطرافش را بهتر بشناسد. در کنار مهم بودن این دورۀ رشدی در زندگی کودک، باید گفت که این دوره می‌تواند برای والدین بسیار چالش‌برانگیز باشد. در این سن، کنجکاوی کودک ممکن است با رفتارهای خطرناک و تکانشی همراه شود. همچنین در این سن ممکن است تلاش کودک برای مستقل شدن به رفتارهایی چون لجبازی منجر بشود؛ پس لجبازی کودک در این سن تا حدی طبیعی می‌باشد.

از آنجا که تعامل با کودکان نوپا ممکن است دشوار باشد، روان‌شناسان رشد تحقیقات زیادی را به این موضوع اختصاص داده‌اند که چگونه برخی از مهارت‌های فرزندپروری می‌توانند یک رابطه شاد و سالم بین والدین و فرزندان ایجاد کنند. وقتی والدین از ابزارهای فرزندپروری مثبت برای کودکان پیش‌دبستانی خود استفاده کنند، تحریک‌پذیری، سرکشی، ترس و احساس طردشدن در کودک کاهش پیدا کرده و ظرفیت تجربۀ احساسات مثبت در او ایجاد می‌شود؛ در نتیجه، کیفیت تعامل والد-کودک نیز افزایش پیدا کرده و رابطه‌ای مبتنی بر پذیرش شکل می‌گیرد.

به گفتۀ دیوید کر، استاد روان‌شناسی دانشگاه ایالتی اورگان، استفاده از فرزندپروری مثبت نه ‌تنها زندگی شما را آسان‌تر می‌کند، بلکه به مهارت‌های اجتماعی و عاطفی فرزند شما در طول زندگی نیز کمک خواهد کرد؛ در ادامه نمونه‌هایی از سبک فرزندپروری مثبت بیان می‌شود که خوب است در رابطه با کودک پیش‌دبستانی خود از آن‌ها بهره ببرید:

• او را تشویق کنید که احساسات خود را بیان کند و به جای پرخاشگری، احساساتش را بپذیرد.
• به جای دستور دادن، به او حق انتخاب بدهید. از آنجایی که فرزند شما به تازگی شروع به مستقل شدن کرده است، با این کار می‌توانید از درگیر شدن با کودکتان و لجبازی‌های او جلوگیری کنید؛ بنابراین مهم است که به فرزندتان حق انتخاب‌ بدهید.
• هر از چند گاهی «نه» بگویید، اما وقتی این کار را می‌کنید آن را قاطعانه انجام دهید. سعی کنید محدودیت‌هایی که برای کودک وضع می‌کنید منطقی و ثابت باشند.
• سعی کنید محیط امنی برای کودکتان فراهم کنید که او بتواند به راحتی در آن به بازی و جست‌وجو بپردازد. شاید فراهم کردن چنین محیطی برای شما هزینه‌بردار شود اما با انجام این کار، دیگر نیاز نیست بابت مراقبت دائمی از کودک در برابر موقعیت‌های خطرناک، استرس داشته باشید.
• به رفتارهای مناسب و مثبت کودکتان توجه نشان دهید، پیشرفت‌های او را مشاهده و تشویق کنید.
• به جای قضاوت سریع و نادقیق رفتار کودکتان، سعی کنید دلایل احتمالی رفتار پرخاشگرانه یا بی‌قراری‌های او را پیدا کنید.