در مطلب قبل با عنوان «مهدکودک در دوران شیرخوارگی و نوپایی» عنوان کردیم که کودکانی که در محیط خانوادگی مناسب و مهدکودک باکیفیت بودهاند مهارتهای شناختی و اجتماعی بالاتری از خود نشان میدهند. لازم است که والدین در انتخاب مهدکودک باکیفیت دقت کافی داشته باشند. مهدکودکهایی که به سن رشد و نیازهای حرکتی و شناختی خردسالان بیشتر از آموزش رسمی اهمیت میدهند و یادگیری از طریق بازی، محور اصلی فعالیت آنها است، به رشد عاطفی و اجتماعی کودک کمک بیشتری میکنند.
برخی ویژگیهای مهدکودک مناسب:
محیط فیزیکی: محیط داخلی تمیز، با نورپردازی خوب و تهویۀ مناسب.
تجهیزات: دارا بودن اسباببازیهای مناسب برای کودکان نوپا، قرار دادن در قفسههایی که به راحتی در دسترس کودک باشد، وجود صندلیهای مخصوص کودک.
مربیان کودک: برای خردسالان (نوزادی تا حدود 18 ماهگی) هر 3 کودک یک مراقب بزرگسال و برای کودکان نوپا (از زمانی که کودک راه میفتد یعنی تقریبا از 1 سالگی تا 2 سالگی) برای هر 6 کودک یک مراقب لازم است. هرچه تعداد کودکان کمتر باشد و نسبت بزرگسالان به بچهها بیشتر باشد، بزرگسالان بیشتر با کودکان صحبت میکنند که این مساله به رشد مهارتهای کلامی و ارتباطی کودک کمک شایانی میکند. همچنین باید تعامل مثبت بین مربیان و کودکان برقرار باشد و به نیازهای عاطفی کودکان توجه کافی شود، مربیان به مراحل رشدی و ویژگیهای کودکان در هر مرحله از رشد آشنایی کافی داشته باشند. مربیانی که آموزش خاصی برای کار کردن با کودک دیدهاند، در مقایسه با آنهایی که در این زمینه آموزشی ندیدهاند، برای کودکان تجارب غنیتری فراهم میکنند. همچنین مربیان باید در زمینۀ کمکهای اولیه و ایمنی آموزش دیده باشند.
فعالیتها: اوقاتی برای بازی فعالانه، بازی آرام، استراحت و صرف میانوعده وجود داشته باشد. این زمانها باید با توجه به نیازهای فردی کودکان و به صورت انعطافپذیر در نظر گرفته شوند و نه سختگیرانه و خشک. اسباببازیها و فعالیتها غالبا بر رفتار کودک تاثیر میگذارند. بعضی اسباببازیها باعث بروز پرخاشگری در کودکان میشود (مانند انواع اسلحه) و در مقابل بعضی اسباببازیها باعث تشویق به همکاری اجتماعی و رعایت کردن نوبت دیگران میشود (مانند خانهبازی و نقش بازی کردن).
تهیه و تنظیم: زهرا موسوی